Ahde Vefa
Hz.Ömer
arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey
halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa
lütfen
yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence
dönerek:
-Söyledikleri doğrumu diye
sorar.
Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat
bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki
:
-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle
beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi.
Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha
bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva
koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla
çıktı
atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır
geldi, ben de bir taş attım
babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadşlar beni yakaladı,durum bundan
ibaret,dedi.[color=#000000]
[color:d0e1=#000000:d0e1]Bu söz
üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu
da kabul ettin...
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim
bir
özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam
rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim
küçük
olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz
ederseniz
yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu
olursunuz, bana üç gün izin
veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de
yerime birini bulurum der.
Hz Ömer dayanamaz derki:
-Bu
topluluğa
yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün
burasında genç adam ortama bir
göz atar derki,
-Bu zat benim yerime kalır, o zat Hz peygamber
(s.a.v)
efendimizin en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle
müjdelen Amr ibni Asr' dan
başkası değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey amr delikanlıyı
duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet, ben kefili, der ve genç adam
serbest bırakılır.[color=#000000]
[color:d0e1=#000000:d0e1]Üçüncü günün
sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medinenin
ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr ibni
Asr'a verilecek idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler,
fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz,
derler.
Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil babam
olsa
farketmez, cezayı infaz ederim.
Hz Amr ibni Asr ise tam bir
teslimiyet
içerisinde derki,
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada
kalabalıkta bir dalgalanma
olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer
gence dönerek derki,
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın
vardı
neden geldin.
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde
vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer
başını bu defa çevirir ve Amr ibni Asr'a derki,
-Ey amr sen bu
delikanlıyı
tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr ibni
Asr :
-Bu kadar insanın
içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim
der.
Sıra gençlere gelir derlerki,
-Biz bu davadan
vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu
biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
-
Merhametsiz insan kalmadı deneyesiniz diye.