ÇANAKKALE DESTANI(VİDEO)

ÇANAKKALE
SAVAŞLARI

1- Giriş... 1914-1918
'de Türkiye'nin de merkezî devletler yanında harbe girmesi üzerine, bir yandan Rus'lara
yardım etmek, diğer yandan Garp cebhesinin üzerindeki Alman baskısını azaltmak
maksadı ile İngiliz devlet adamları, donanmanın yardımı ile, Osmanlı
İmparatorluğu'nu, en zayıf bir yerinden vurmayı düşündüler. Yakın Doğu'nun
hassas noktası olan Istanbul 'u zabt etmek üzere, Çanakkale boğazı zorlanacak
olursa, yalnız Rus'ların karşılaştıkları güçlükler azaltılmakla kalmayıp, Rusya
ile doğrudan doğruya temâsa gelineceği, Süveyş kanalı ve Mısır üzerindeki
tehdîtlerin ortadan kalkacağı, tereddütlü bir siyâset uygulayan eden Balkan
devletlerinin i'tilâf cebhesine katılacağı ve bu suretle, bir çıkmaza girmiş
gibi görünen harbin gidişi üzerinde büyük bir te'sîr oluşacağı fikri hâkim
oldu.

Her ne kadar,
teşebbüsün muvaffak olabilmesi için, deniz ve kara kuvvetlerinin birlikte
hareket etmesi ve darbenin bir baskın şeklinde olması gerektiğini ileri
sürenler olmuşsa da, Çanakkale seferine, donanmanın boğazı zorlaması ile
başlanmış, bunda muvaffak olunamayınca, tahkîmâtı karadan düşürmeye teşebbüs
edilmiş, yakın Balkan harbinin intibâlarına dayanılarak, Türk'lerin ciddî bir
mukâvemette bulunamayacakları farz olunmuştu. Bu tahmînlerin ne kadar yanlış
olduğu çabuk meydana çıktı ve İngiliz'lerin "Gelibolu seferi"
dedikleri Çanakkale Savaşları, 1915 yılında, buraya sevk edilen i'tilâf
kuvvetlerinin sür'atle yıpranarak, geri çekilmeleri ile sona erdi.

2- Savunma
düzenlemesi...
İki sâhili tepelerden oluşan dar ve dolambaçlı boğaz, savunmaya pek elverişli
bulunduğundan, iyi tabya edilmiş toplar, bol cephâne ve sağlam piyâde
mevzi'leri sâyesinde, hemen hemen ele geçirilmez bir hâle getirilebilirdi.
Fakat 1914 Ağustosu'nda boğazın tahkîmâtı, kuvvetli bir donanmanın tecâvüzüne
dayanamayacak kadar zayıf görünüyordu. Dış savunma denilen tahkîmât, Sedd-ül
bahir ve Kum Kale'ye konmuş 20 toptan ibâret olup, bunlardan yalnız dördünün
son menzili 14.800 m., diğerlerininki ancak 7.500 m. idi. Ara savunma
mevzi'leri bu sırada hemen tamâmiyle boştu. Elde mevcût bütün toplar, boğazın
en dar kısmı olan iç savunma tertîbâtında toplanmıştı. 15-35,5 cm. çapında
bulunan 78 toptan yalnız 18'inin son menzili 14.800-16.900 m. arasında idi.
Cephâne son derece kıt olduğu gibi, silâhların kifâyetsizliği, kat'î savaşın
boğazın içinde yapılmasını zarûrî kılıyordu. Bu bakımdan 1914 yılında, Ağustos
ile Kasım ayları arasında, bâzı düzenlemeler yapıldı. Ara savunma sâhasına
bataryalar yerleştirildi ve boğazın aşağı kısmı mayın (sâbit torpil) hatları
ile kapatıldı.

3- Boğazın
denizden zorlanması... Harb îlânından bir kaç gün sonra (3 Kasım 1914) İngiliz abluka
filosu, boğazın dış istihkâmlarını topa tuttu. Bombardıman kısa sürmekle
beraber, Sedd-ül bahir istihkâmları alt-üst olmuştu. Sonradan tabyalar tâmîr
edildi ise de, bunların kuvvetli bir donanmaya karşı koyamayacağı
anlaşıldığından, kuvvetleri arttırılmadı. Diğer yandan, mayın hatlarının
varlığına rağmen, düşman deniz altı gemileri boğaza sokulabiliyor (13 Aralık
1914'te, 1876 İngiliz yapımı Mes'ûdiye zırhlımız Sarısığlar koyunda demirli
hâlde iken torpillenerek batırılmıştır. Gemi kumandanı Beşiktaşlı Ârif
Nebî Beğ, 10 subay ve 27 er şehit olmuşlardır.) ve hattâ Marmara'ya girerek,
gemileri batırmak sûretiyle, Istanbul'dan Çanakkale'ye asker ve levâzım nakline
engel oluyorlardı.

Nihâyet Amiral
Carden kumandasında bir müttefik filosu Cevad Paşa'nın kumandası altında
bulunan Çanakkale istihkâmlarına karşı harekete me'mûr edildi. Harb plânı ilk
safhada dış istihkâmların düşürülmesini hedefliyordu. Taarruz 19 Şubat 1915'te
başladı. Dış tabyalar, top ateşi ile tahrîb edildi. 26 Şubat ile 4 Mart
arasında Sedd-ül bahir ve Kum Kale'ye filodan düşman müfrezeleri çıkarılarak,
tahrîb işi tamamlandı. Büyük bir deniz hücûmu, Carden 'in yerine gelmiş olan
Amiral J. M. de Robeck kumandasındaki İngiliz ve Fransız harp gemileri
tarafından 18 Mart 1915'te yapıldı. Düşmanın gâyesi boğazın orta kısmındaki
tabyalar ile mayın tarlalarını koruyan bataryaları susturmaktı. Bundan sonra
mayın tarayıcılar donanmaya yol açacaklar, harp gemileri de boğaza girerek, iç
istihkâmları yakın mesâfeden tahrîb edecek ve buradaki torpiller de
temizlendikten sonra, Marmara'ya geçmek imkânı elde edilmiş olacaktı.
Plânlarının esâsı, savaş gemilerinin torpilden temizlenmiş sâhada kullanılması
idi. Bunun için boğazın aşağı kısmını dikkatle taramışlardı. Fakat 17/18 Mart
gecesi Nusret mayın gemisi, Mayın Kumandanı Yeniköy'lü Hâfız Nazmî Beğ ve
Süvârî Tophâne'li kolağası Hakkı Beğ'in kumandasında, boğaza giren donanmanın
dönüş manevrası yaptığı Karanlık Liman'ın yukarı kısmına elde kalan son 20
torpilden oluşan bir mayın hattı döşemişti. 16 harp gemisi (18 büyük zırhlı,
bir çok muhib ve denizaltı *), 18 Mart sabahı saat 11'de üç filo hâlinde
boğaza girip, tabyalara karşı şiddetle ateş açtı. İngiliz filolarına Amiral
Robeck, Fransız filosuna ise Amiral Guépratte kumanda etmekte idiler. Düşmanın
316 (506 *) topuna Türk'ler 93 (150 *) topla karşılık
veriyorlardı. Karadan yapılan karşılık zayıf kalıyordu. Saat 14'te Çanakkale
ateşler içinde kalmış, tabyalar ile telefon irtibâtı kesilmiş, topların bir
kısmı tahrîb edilmiş, bâzıları toprağa gömülmüş ve kamaları sıkışmış
olduğundan, ateş çok zayıflamış bulunuyordu ki, öncülük etmiş bulunan Fransız
gemileri, nöbet değiştirmek üzere, manevra yaparlarken, Bouvet zırhlısı, bir
torpile çarparak 600 mürettebâtıyla birlikte battı. Yerlerini almaya gelen
İngiliz gemilerinden Irresistible, iki saat sonra aynı âkıbete uğradı. Onun
yardımına koşan Ocean suların dibine gömüldü ve Inflexible zırhlısı da ağır
sûrette yaralandı. Bundan başka, Fransız'ların Suffren ve Gaulois zırhlıları
da, top mermisi isâbeti ile, büyük hasâra uğramışlardı. Bunun üzerine düşman
donanması geri çekilmeye mecbûr kaldı. Bu suretle Cevad Paşa emrinde Çanakkale
istihkâmları müttefik donanmasına karşı tam bir galebe kazanmış oldu. Onların
ağır zâyiatına karşılık (2000 küsûr), Türk'lerin kaybı, bir cephânelik, bir
ağır top, 25 şehit (3 subay, 22 er) ve 61 yaralı (2 subay, 59 er) dan ibâret
idi. (Bizim zâyiâtımız 44 şehit, 70 yaralı ve 8 toptan ibârettir. 22 şehit ve
74 yaralıdan da bahsedilir. 8 toptan 6'sı sonradan tâmir edilmiştir. *)
18 Mart hücûmunun uğradığı bu âkıbet, karadan yardım görmedikçe donanmanın
boğazı geçemeyeceğini meydana çıkarmış oldu. Bundan sonra boğaz bir daha
denizden zorlanmadı ve deniz hücûmu ile karaya çıkış arasında 5 hafta geçmesi
de, Türk'lere vakit kazandırdı.

4- Kara savaşlarına
hazırlık...
Deniz hücûmunda uğradıkları başarısızlık i'tilâf devletlerini karadan taarruza
geçmeye sevketti. Bunun üzerine, Akdeniz müttefik kuvvetleri baş kumandanlığına
tâyin edilen Sir Ian Hamilton'un emrine verilmiş 75.000 kişilik bir ordu adalara
yığılmaya başladı (umûmî karargâh Limni adasında Mondros limanı ). Bu ordu, Arı
burnu cebhesine çıkartılacak Avusturalya Yeni Zelanda kolordusundan (General
Birdwood), Sedd-ül bahir kesimine çıkartılacak İngiliz (General Hunter Weston)
ve Fransız (General d'Amade, sonra General Gouraud ve onun yaralanmasını
tâkiben General Bailloud) kuvvetlerinden oluşuyordu. Bunlara karşı takrîben
80.000 kişilik Türk kuvveti. 5. Ordu (5inci Ordû-yı Hümâyûn) adı altında
toplanarak, 24 Mart'ta Alman Mareşali Liman von Sanders Paşa'nın (Limon Paşa)
emrine verildi. Bu kuvvetlerin kumandanları şu zâtlar idi: Bolayır berzâhı
civârındaki 5. ve 7. Fırkaların kumandanları Miralay van Sanderstern ve Remzi
Beğ, Gelibolu yarım adası üzerindeki 9. Fırka kumandanı Kaymakam Sami Beğ; 19.
Fırka (ordu ihtiyâtı olmak üzere, Bigalı civârında) kumandanı Kaymakam Mustafa
Kemâl Beğ; 2. Fırka kumandanı Kaymakam Re'fet Beğ. Liman von Sanders bu
kuvvetleri, her tarafa dağıtmak yerine, îcâbında derhâl harekete geçecek
şekilde, toplu bulundurdu ve sâhile ancak ileri karakollar yerleştirdi.

İ'tilâf seferî
hey'eti baş kumandanlığı, i'tinâlı bir tetkikten sonra, iki cebhe üzerinden
harekete geçmeye karar vermişti. 29. İngiliz Fırkası ve Fransız kuvvetleri
yarım adanın güney ucunda 4 yerde karaya çıkacak, ilk hedef olarak, Alçı
Tepe'yi alacak ve sonra Kilitbahir üzerine yürüyecekti. Kaba Tepe kuzeyine
çıkartılacak Avustralya-Yeni Zelanda kuvvetleri de boğazın dar kısmına doğru
kat'î bir hamle yapacaklardı. Bu kuvvetler çıkartılırlarken Beşike Limanı'nda ve
Bolayır berzâhında şaşırtma hareketleri yapılacak ve Fransız kuvvetleri
tarafından da Kum Kale civarında bir oyalama muhârebesi verilecekti.

devam edecek..

5- Kıyıda
savaşlar...
Çıkartma hareketleri: 25 Nisan 1915 sabahı erkenden başladı. Anadolu kıyısında
Kum Kale'ye çıkarılan 3 Fransız müstemleke taburu oradaki bölük tarafından
karşılandı. Fransız'lar, Kum Kale'yi ele geçirdiler ise de, Yenişehir'e doğru
ilerleyemediler, gittikçe artan tazyik karşısında, 26/27 Nisan gecesi burayı
terk edip, çekildiler ve karşı sâhile çıkarılmış bulunan esâs kuvvetlere
katıldılar. Buradaki iki günlük çarpışmalarda Fransız'ların 780'i (778 *)
telef olurken Türk'ler 1.750 şehit verdiler.

Sedd-ül bahir
kıyılarındaki çıkartma, sâhili delik deşik ettiği hâlde, Türk'lerin
mâneviyatını sarsamayan şiddetli bir topçu ateşinden sonra, yapıldı. İlk gün
Morto limanı kıyısına çıkan Fransız kuvvetleri ile Teke burnunun iki tarafına
çıkarılan İngiliz müfrezeleri, oldukları yerden ileri gidemediler. Sedd-ül
bahir'e gelen İngilizler, kale harâbeleri arasında gizlenen bir iki ağır
makinalı tüfekle donatılmış Türk kuvvetleri tarafından karşılandılar ve akşama
kadar 300 zâyiat verdikleri hâlde, bir adım ilerleyemediler. Batı'da Zığın-Dere
civârına çıkarılan 2 tabur, acele yetişen Türk kuvvetlerinin baskısı ile,
burayı terke mecbûr oldu. Arı burnu'nun hemen Güney'indeki koya çıkan düşman
kolordusuna (Australian and New Zeeland Army Corps ) ilk harfleri ile,
İngilizler tarafından ANZAC (Anzak) denilmiş ve bu cebheye de kendilerince aynı
ad verilmiştir. İşte bu Anzak'lar 25 Nisan sabahı saat 04:20'de ilk kâfile
olarak 1500 kişiyi karaya çıkardılar. Bu cebhedeki gözetleme postalarımız geri
çekilmeye mecbûr kaldıklarından her ne kadar 27. Alay'ın yetişmesi ile,
düşmanın ileri hareketi bir az geciktirilmiş ise de, vazîyet endîşe verici idi.
Çünkü düşmanın 2500 kişilik öncü kuvveti, ardından da asıl kuvvetinin 4000
kişisi de karaya çıkmıştı. Bu kuvvete karşılık Türk birliği sâdece bir taburdan
ibâretti. Bu tabur düşmanı oyalayarak mümkün olduğunca ağır geri çekilmeye
başlamıştı. İşte o arada 19. Fırka kumandanı Kaymakam Mustafa Kemâl Beğ,
taarruzu haber alınca, asıl tehlikenin nerede olduğunu derhâl kavradı. Emir
beklemeksizin, ihtiyâtta bulunmasına rağmen, fırkasının yine de büyük kısmını
Bigalı'da ihtiyâtta bırakarak, fırkanın 57nci Alayı ile birlikte düşmandan önce
Conk Bayırı'na geldi. Koca-Çimen tepesi istikâmetinde hemen mukâbil harekete
geçti ve düşmanı durdurdu. Bu davranış 57nci Alay'ın cebheye tam intikâli için
gereken zamânı kazandırmıştı.

6- Çıkartmadan
sonraki savaşlar...

a- Düşman 25 Nisan'da güney
cebhesi olan Sedd-ül bahir'e biri Fransız, ikisi İngiliz olmak üzere 3 fırka
ile (40.000 kişi) çıktı. Bu çıkartmayı 6 zırhlı, 4 kruvazör ve pek çok sayıda
muhrib denizden top atışı ile desteklediler. Bu destek ile fırkalar 5 noktadan
(Zığındere, Tekeburnu, Tekekoyu, Ertuğrulkoyu, Morto limanı) karaya çıktılar.
Güney cebhesindeki Türk kuvvetleri 26ncı Alay'ın sâdece iki taburu, bir
jandarma taburu, bir istihkâm bölüğü (toplam ve yaklaşık 3.000 kişi) ile 24
toptan ibâretti. Makinalı tüfeğimiz hiç yoktu. Bu kuvvet düşmanın insan yüklü
birkaç şalopesini batırdı ve Ertuğrulkoyu'na yapılan ilk ihrâcı önledi.
Düşmanın karaya çıkışından sonra ilk saftaki bölüğümüz en az 8-10 tabur
düşmanla saatlerce boğuştuktan sonra geri çekildi. 26ncı Alay kumandanı
Kaymakam Kadri Beğ ve onun bir avuç askeri o gün dillere destan bir
kahramanlıkla düşmanı durdurmayı başardılar.

Güney (Sedd-ül
bahir) cebhesinde düşman ilk defa 26 Nisanda taarruza geçti ve zayıf kalmış ve
yıpranmış olan savunma kuvvetlerimiz ilkin geri çekilmeye mecbûr oldu ise de,
sonra bir karşı taarruz ile düşmanı püskürttü. 26 Nisan taarruzunda düşmanın
35-40 taburluk kuvvetine karşılık Türk'lerin sâdece 9 taburu vardı. 1 Mayıs'a
kadar buraya gelen takviyelerle Türk kuvvetleri 19 tabura yükselmişti. Türk
kuvvetleri 1/2 ve 3/4 Mayıs geceleri düşmanı denize dökmek üzere, karşı
taarruzlar yaptılarsa da, geçen süre içinde takviye edilen ve donanmasının
büyük yardımından faydalanan düşman, esâs mevzi'lerinden çıkartılamadı. Bunu 6
Mayısta başlayan ve 9 Mayısta sona eren İngiliz-Fransız taarruzları tâkib etti.
Savunma durumumuz hiç elverişli değildi. Topçu kuvveti pek az olduğu gibi,
tahkîm mâlzemesinin eksikliği esâslı savunma mevzi'leri hazırlamaya engel
oluyordu. Geceleyin yapılan siperler, gündüzün donanma ateşi ile yıkılıyordu.
Türk askeri açık arâzîde ve üç taraftan donanma ateşi altında, emsâlsiz bir
savunma savaşı yaptı ve 3 gün süren taarruz, hedefine varamadan kırıldı. 15
Mayıs'ta ise Türk kuvvetleri bir karşı taarruz ile mühim bir tepeyi ele
geçirdiler. 22 Mayıs'ta Fransız'lar sol cenâhımıza hücûm ettilerse de bu
taarruz da kırıldı. Bu hücûmun bilançosu 2000 küsûr düşman telefâtına karşılık
43 şehit ve 427 yaralıdır. Düşman 4 ve 5 Haziran taarruzlarında takviyeli 5 fırka
ile (65.000 kişi) 37 taburluk (25.000 kişi) Türk'lerin üzerlerine geldiler. Bu
taarruzda 12.000 (düşman telefâtı 7.500, Türk kaybı 9.000 şehit *) şehit
verdikse de taarruzu kırmayı başardık. İngiliz'lerle çarpıştığımız ve 28
Haziran'da başlayıp 5 Temmuz'da biten Zığındere savaşlarında da düşman
taarruzları akâmete uğratıldı. Bu süre içinde de Türkler 14.000 zâyiât
verdiler. 12/13 Temmuz günlerinde Kerevizdere mevki'inde 2 Fransız ve 1 İngiliz
fırkasının savletleri de kırılarak başarısızlığa uğratıldı. Bu vuruşmada
düşmanın 3.840 telefâtına karşılık Türkler 9.822 zâyiât verdiler. Düşman 6
Ağustos'ta başlayıp, 8 gün süren diğer bir taarruzundan da sonuç alamadı.
Bundan sonra Güney cebhesinde siper savaşları devâm etti. Cebhenin Doğu
kısmında bulunan Fransız kuvvetleri Kereviz Dere'yi aşamadıkları gibi, bunların
solundaki İngiliz kuvvetleri, seferin sonuna kadar, Alçı Tepe'ye ve sâhilden 4
km. içerideki Kirte köyüne bile varamadılar. Güney cebhesi, Vehib Paşa'nın
(Es'ad Paşa'nın kardeşi) kumandası altında idi. Bu cebheye bir müddet Weber
Paşa da kumanda etmiştir. Bu Güney grubu savaşları aralıksız 236 gün sürmüştür.


b. Kuzey cebhesinde (ki bu
cebhede evvelce Es'ad Paşa, daha sonra Ali Rıza Beğ 'Paşa' kumandanlık
etmiştir) karaya çıkan kolordunun ilk kademesi, 25 Nisan sabahı, harp
târîhimizde Kemal Yeri adı ile anılan mevki'e kadar ilerlemiş ve ertesi gün
taarruza geçmişti. 27 Nisan'da bir cebel bataryasının korumasındaki yaklaşık
4500 kişilik Türk kuvvetleri 12.000 kişilik Avustralya fırkasına, karşı taarruz
yapmıştı. 28 Nisan'da düşmanın mukâbelesi tâkip etmişti. İki taraf da, bu kanlı
savaşlarda bir kaç yüz metre ilerlemekten başka bir şey yapamadılar. 2 Mayıs'ta
karşılıklı yapılan taarruzlar da bir netice vermedi. Kumandanlık önce Arı
burnu'ndaki düşmanı tamâmen etkisiz hâle getirdikten sonra ağırlığı güney
cebhesine kaydırma karârı aldı. Mareşal von Sanders Istanbul'dan yeni gelen
2nci Fırka ile 42.000 mevcutlu bir Türk kuvvetini 18/19 Mayıs gecesinde
taarruza sevketti ise de, dar sâhil şeridi üzerinde tutunan Anzak kuvvetleri,
denize dökülmemek için, şiddetli bir savunma yaptılar. Bu taarruzda Türk
zâyiatı 10.000'i (3.000 şehit, 6.000 yaralı *) aşıyordu. Bundan sonra bu
cebhede de siper muhârebeleri devâm etti. Düşman başkumandanlığı, bir netîce
alabilmek için, büyük takviyeler getirtip, bunların bir kısmını Arı burnu
cebhesine çıkararak, yarımadanın kilit noktası olan Koca Çimen tepesine taarruz
etti; diğer kısmını da Türk'leri arkadan çevirmek maksadı ile daha kuzeyde
Suvla limanı sâhillerine çıkardı. Bu arada Güney cebhesinde başarılı
olamayacaklarını anlayan İngiliz'ler ve Fransız'lar, birliklerinin
ağırlıklarını Anafartalar'a nakletmişler ve üçüncü bir cebhe açmışlardı.
Böylece gizlice 17.800 kişi ile takviye edilen İngiliz ordusu, 6 Ağustos'ta,
Anzak cebhesinin Güney ucunda (Kanlı Sırt) taarruza başladı; Taarruz, 6/7
Ağustos gecesi, hedefi Koca Çimen olmak üzere, daha Kuzey'e yayıldı. Aynı gece,
General Stopford emrine verilmiş olan 9. İngiliz kolordusunun Anafartalar
kıyısında (Suvla limanı ve civârı) ihrâca başladığı haberi geldi. 4 gün süren
Koca Çimen taarruzu, Miralay Mustafa Kemâl Beğ'in kumandasındaki kuvvetler ile,
Conk bayırında durduruldu ve 9 Ağustos akşamı bizzat bu cebheye gelen kumandan,
ertesi sabah, topçu desteği olmaksızın iki yandan yaptırdığı süngü hücûmu ile
düşmanı geriye attı. Bu savaşta İngiliz'lerin 12.000 telefâtına karşılık biz
18.000 şehit verdik. Anafartalar önünde açılan yeni cebheye gelince, 6 Ağustos
gecesi 20 tabur (13.000 kişi) 24 toptan oluşan İngiliz birlikleri üç noktadan
karaya çıktılar. 7 Ağustos günü İngiliz kuvvetlerinin toplamı 26.750 kişiyi
bulmuştu. Buna karşılık burayı tutan 2,5 taburluk Türk kuvveti, düzenli bir
şekilde adım adım güneyde Ismailoğlu tepesi ile kuzeyde Kireç Tepe'ye çekilmiş
ve Bolayır civârındaki 2 fırkamız da, cebrî yürüyüşle, cebheye yetişmişti.
Düşman kuvvetleri, karşıdaki tepeleri tutmak üzere, derhâl harekete geçecekleri
yerde, sâhile yapışıp kalmışlardı. 8/9 Ağustos gecesi Mustafa Kemâl Beğ, bütün
Anafartalar grubu kumandanlığına tâyin edildi ve ertesi sabah yaptığı karşı
taarruz ile, düşmanı olduğu yere mıhladı. 12 Ağustos'ta yeni ihrâc edilen
54üncü düşman fırkasının yaptığı taarruz da bir sunuç vermedi. Üstelik fırkanın
1inci Alay'ı da esîr edildi. 21-22 Ağustos'ta General Hamilton'un yönetiminde
yapılan takviyeli taarruzda da başarılı olunamadı. Bu taarruzda 7.500 İngiliz
telefâtına karşılık Türk'ler 3.300 şehit verdiler. Bundan sonra çıkarma
kuvvetlerinin bütün hücûmları neticesiz kaldı. General Stopford azledildi.
Artık Anafartalar cebhesinde de siper savaşları sürüp gitti. Düşman kuvvetleri,
kıyıdan itibâren, en fazla 4 km. ilerleyebilmişlerdi. Arı burnu'nda ise,
düşmanın ileri siperleri kıyıdan ancak 1 km. içeride idi. Anafartalar cebhesi
kumandanlığında bir aralık vekâleten Fevzi Paşa (Mareşal Fevzi Çakmak) da
bulunmuştur. Bu kuzey grubu savaşları aralıksız 136 gün sürmüştür.


devam edecek..

7- Son
safhalar ve düşmanın çekiImesi... Çanakkale savaşlarının son safhası, bâzen
birbirinin çok yakınında, hemen hemen oldukları yerlere mıhlanmış siperlerde
karşı karşıya duran kuvvetler arasında yapılan mevzi' çarpışmaları şeklinde
oldu. Her iki taraf da büyük mahrûmîyet ve meşakkatler içinde ve kahramanca
dövüştüler. Ekim ayı ortalarında i'tilâf kuvvetleri başkumandanlığına getirilen
Sir Charles Monro tahliye fikrinde idi. Kasım ayında cebheyi ziyârete gelen
İngiltere harbiye nâzırı Lord Kitchener de bundan başka bir çâre bulunmadığı
hükmüne vardı. Tahliye işi, çıkartma işine göre, başarıyla ve kayıpsız
uygulandı.1915 bahârında parlak ümitlerle ayak bastıkları, fakat elîm
başarısızlıklara uğradıkları Gelibolu yarımadası üzerindeki düşman kuvvetleri,
19/20 Aralık 1915 gecesi Anafartalar ve Arı burnu cebhesinden, 8/9 Ocak 1916
gecesi de Sedd-ül bahir'den çekilip gittiler.

8- Deniz
hareketleri...
Savaşların devâmı sırasında kayda değer bâzı deniz hareketleri olmuştur. 12/13
Mayıs gecesi Yüzbaşı Ayasofyalı Ahmed Beğ'in idâre ettiği Mukâvemet-i Millîye
muhribi boğazdan çıkıp, Goliath İngiliz zırhlısını torpil ile batırarak, bu
geminin cebhenin Güney yanına ateş etmesini önlemişti. Akdeniz 'e giren Alman
denizaltı gemilerinin 25 Mayısta Triumph ve 27 Mayıs'ta Majestic (her ikisi
İngilizlere âittir) harp gemilerini batırması, i'tilâf donanmasının Mondros
limanına kapanıp kalmasına sebeb oldu. Böylece harp gemilerinin askerî
hareketlere yardımı da azalmış oldu. Yine sefer sırasında, 8 düşman denizaltı
gemisi tahrîb edildi. Almanlar, Çanakkale seferine, teknisyen ve mütehassıs
olarak, 500-600 kişi ve denizaltıları ile Balkan yolu açıldıktan sonra da,
silâh ve cephâne göndererek yardım ettiler.

9- Sonuç... Çanakkale seferinde
i'tilâf devletlerinin uğradıkları başarısızlığın sebepleri araştırılırken,
harekâtın iyi hesaplanarak hazırlanmamış olması, kara ve deniz kuvvetlerinin
istedikleri kadar cephâne bulamaması, kumandanların çoğunun tecrübesizliği ve
bir kısım kuvvetlerin görgüsüzlüğü, taarruzun baskın özelliğini kaybetmiş
bulunması, arâzînin tanınmaması v.b. ileri sürülmekte ise de, en ağır basan
sebeb, şübhesiz ki, Türk askerinin savunma alanındaki emsâlsiz kâbilîyeti ve Türk
kuvvetlerinin pek mükemmel idâre edilmiş bulunması olmuştur. Düşmanlar yakın
târîhteki hâdiselere bakarak, Türk'lerin ciddî bir direniş gösteremeyeceklerini
zannetmişler ve bu, kendileri için, yanlış ve tehlikeli bir hesâb olmuştur.
Seferin devâmı boyunca Türk'ler, mevzi' tutmak husûsunda, fevkalâde cesâret
göstererek, düşmanlarının haklı takdîrini kazandılar ve bütün savaş süresince
değerli ve mert bir hasım olduklarını isbât ettiler. Türk askerlerinin
gösterdiği başarının anlamını iyi anlamak için, kendilerinin çok zayıf bir
topçu ile desteklendiklerini, cephânelerinin az ve kötü olduğunu ve Balkan
yolunun kapalı bulunması yüzünden, Almanya'dan gelecek mâlzeme yardımından da,
harbin son safhalarına kadar, yararlanamadıklarını hatırlamak yerinde olur. Türkiye
hizmetinde bulunan L. von Sanders (Fünf Jahre Türkei, s. 97 v.d.) "İstîlâ
ordusunun gerisinde bütün Dünyâ kaynakları açık bulunduğu hâlde, Türk'ler harp
mâlzemesi bulabilmek için İngiliz'lerden ganîmet almayı bekliyorlardı. Kum
torbaları çok azdı. Kıt'alara bu maksatla çuval gönderildiği zaman, askerler
bunu elbiselerini yamamak için kullanıyorlardı" demektedir. General C. F.
Aspinall-Oglander (Büyük Harbin Târîhi - Çanakkale, II, 471; 'Türkçe'ye
tercümesi, M. Hulûsî, Istanbul, 1940') von Sanders 'in çabuk karar vermek,
cesâret ve soğuk kanlılık göstermek sûretiyle savaşların mukadderâtı üzerindeki
müsbet rolünü anlatırken, o zaman bir fırka kumandanlığında bulunan Mustafa
Kemâl'den de bahsederek, 25 Nisan'da Anzak kuvvetlerinin hedeflerini zabta muvaffak
olmayışının, 9 Ağustos'ta Anafartalar cebhesine çıkartılan kuvvetlerin
durdurulmasının, Conk bayırında parlak bir taarruzla Avustralya-Yeni Zelanda
kuvvetlerinin kat'î olarak önlenmesinin doğrudan doğruya bu kumandanın eseri
olduğunu söyler.

İ'tilâf devletleri
Çanakkale'ye evvelâ nisbeten küçük kuvvetler göndermişler, sonra bunların
miktarını hemen hemen 500.000'e kadar arttırmışlardır (400.000 İngiliz, 79.000
Fransız ). İngiliz'lerin zâyiâtı 205.000 (115.000 ölü, yaralı, esir ve kayıp;
90.000 memlekete gönderilen hasta), Fransız'larınki ise, 47.000'dir. Türk'lerin
zâyiâtı, şehit, yaralı ve hasta olmak üzere, 252.300'e bâliğ olmuştur.

devam edecek..

ÇANAKKALE SAVAŞLARI'NIN ARDINDA BIRAKTIKLARI...

MİLLÎ PARK- 1973 yılında ihdâs
edilmiştir. Parkın kara sınırlarını Gelibolu Yarımadasının Saroz körfezindeki
Kabatepe limanı ile Çanakkale Boğazında yer alan Akbaş iskelesi arasında
çizilecek bir hat oluşturur. Sedd-ül bahir köyü çevresindeki Teke ve Hisarlık
burunları, Ertuğrul, Morto, İkiz koyları, Alçıtepe, Kerevizdere, Zığındere ile
Kuzeydoğu'da yer alan Arı burnu, Conkbayırı, Kocaçimen, Kanlısırt, Anafartalar
ve Suvla koyları Millî Park sınırları içindedir. ÇANAKKALE ŞEHİTLER ÂBİDESİ,
Morto koyunda, Hisarlık Tepesi üzerinde tüm şehitlerimizin hâtırâsına
dikilmiştir.

ÇAMBURNU
ANITI-
Eceabat - Sedd-ül bahir yolunun 2nci km.sinde yer alır. Anıt, Balkan ve
Çanakkale Şehitleri adına 1962 yılında yaptırılmıştır. Anıtın boyu 2.5 m. dir.
Çevresi demir motiflerle süslenmiştir. Anıtın bir yüzünde, "Burada Balkan
ve Çanakkale Harplerinde şehit düşen binlerce kahramanlar yatar" yazısı,
diğer yüzünde de "DUR YOLCU" şiirinin bir kıtası yer alır.

HAVUZLAR
ŞEHİTLİĞİ-
Kerevizdere savaşlarında yaralanıp bu yerde vefat eden 2 subay ile 8 erin
hâtırâsına 1961 yılında dikilmiştir.

ZIĞINDERE
SARGI YERİ ANITI-
Alçıtepe köyünün Kuzeybatı'sındadır. 1947 yılında yapılmıştır. 25inci ve 26ncı
Piyâde Alayları'nda şehit düşen bütün personel ve 2nci Tümen Kurmay Başkanı
Kurmay Yüzbaşı Kemâl Beğ ile Zığındere'deki ilk yardım istasyonunda tedâvî
görmekte iken düşmanın açtığı ateş esnâsında şehit olan askerlerimizin
hâtırâsına inşâ edilmiştir.

İLK ŞEHİTLER
ANITI (CEPHÂNELİK ŞEHİTLİĞİ)- Sedd-ül bahir köyündedir. Çanakkale Savaşları'nın
ilk şehitleri olan 5 Subay ve 81 er adına 1986 yılında dikilmiştir.

YAHYA ÇAVUŞ
ANITI-
Sedd-ül bahir köyünün karşısında, Ertuğrul koyuna hâkim tepecik üzerinde yer
alır. Anıt, 25 Nisan 1915 günü çıkartma yapan İngiliz kuvvetlerine kahramanca
karşı koyan ve büyük kayıplar verdiren Yahya Çavuş ve takımı adına 1993 yılında
yaptırılmıştır.

SON OK ANITI- Alçıtepe köyünün
yanındadır. Mülga' 7. Tümen Komutanlığı'nca 10.000 şehidimizin hâtırâsına 1948
yılında inşâ olunmuştur.

NÛRİ YAMUT
ANITI- 26
Haziran - 12 Temmuz 1915 târîhleri arasında yapılan Zığındere savaşlannda şehit
düşen 10.000 kahramanımızın adına yaptırılmıştır. Alçıtepe köyünün 2,5 km.
Batı'sındadır.

MEHMET ÇAVUŞ
ANITI-
Düşmanın hiçbir zaman ele geçiremediği ve bu nedenle "Cesâret tepesi"
diye adlanan tepede bulunmaktadır. Silâhı kırıldığından düşmana. taşla ve yumrukla
hücûm eden Mehmet Çavuş'un hâtırâsına izâfeten, Mehmet Çavuş Anıtı olarak
adlandırılmıştır.

57. PİYÂDE
ALAYI ŞEHİTLİĞİ-
Çanakkale Savaşları sırasında kahramanlıkları destanlaşan ve bütünü şehit olan
57. Piyâde Alayı Şehitleri hâtırâsına 1994 yılında yapılmıştır.

CONKBAYIRI
MEHMETÇİK ANITI-
Conkbayırı'ndaki savaşta hayatını kaybeden Türk askerleri adına dikilmiştir.
Çanakkale Savaşları'nın odak noktası olan ve düşmana ilk sillenin indirildiği
Mehmetçik Parkı içersinde yapılan Anıt, tepeyi tümüyle kaplayacak tarzda ve
kademeli olarak yükselen beş panelden oluşmaktadır. Bu beş panel, Tanrı'ya duâ
eden bir insanın beş parmağını sembolize etmektedir. 6-10 Ağustos târîhleri
arasında yapılan Sarıbayır savaşlarında Yeni Zelandalılar Conkbayırı'nın en uç
noktasını ele geçirmeye çalıştılar. Fakat Mustafa Kemâl'in başında bulunduğu
güçlü savunma karşısında başarısızlığa uğradılar. Ne Liman Von Sanders ve ne de
bir başka komutanın göremediğini, o inanılmaz askerî dehâsı ile Mustafa Kemâl
görmüş ve Conkbayırı ile Sarıbayır'ın bütün Güney yarımadanın anahtarı
olacağını anlamıştı. Mustafa Kemâl, "Size taarruzu değil, ölmeyi
emrediyorum..." emrini, işte bu Conkbayırı'nda vermiştir.

KABATEPE
TANITMA MERKEZİ-
Çanakkale Savaşları sonrası harp sâhasında bulunan silâh, mermi, giyim, vb.
malzemeler ile savaşların çeşitli sahnelerini gösteren fotoğrafların
sergilendiği bir müzedir.

ÇAMYAYLA
ATATÜRK EVİ-
Çanakkale Savaşları sırasında Mustafa Kemâl'in 19. Tümen Karargâhı olarak
kullandığı ve bir odasında ikâmet ettiği ev, 1973 yılında müze hâline
getirilmiştir. Müzede Mustafa Kemâl'in şahsî eşyâları, sivil ve askerî
kıyâfetleri ile fotoğrafları sergilenmektedir.

HASAN-MEVSUF
ŞEHİTLİĞİ-
Çanakkale deniz savaşları esnâsında inanılmaz cesâreti ile ün yapan Dardanos
bataryası, Çanakkale'ye 12 km. uzaklıktadır. 18 Mart 1915 deniz savaşında şehit
düşen Batarya Komutanı Üsteğmen Hasan ve Gözetleme Subayı Teğmen Mevsuf'un
hâtırâlarına izâfeten şehitliğe ve içindeki küçük anıta Hasan-Mevsuf Şehitliği
adı verilmiştir. 1990 yılında Çanakkale Valiliği'nce restore edilmiş ve çevre
düzenlemesi yapılmıştır.

devam edecek..

ÇANAKKALE SAVAŞLARI'NIN KRONOLOJİSİ

3
Kasım 1914-
İngiliz abluka filosunun boğazın dış istihkâmlarını topa tutması...

13
Aralık 1914-
Mes'ûdiye zırhlımızın Sarısığlar koyunda demir üzerinde torpillenerek
batırılması...

19
Şubat 1915-
Düşman gemilerinin Sedd-ül bahir ve Kum Kale'ye taarruzu... Sedd-ül bahir ve
Kum Kale'nin tahrîbi...

26
Şubat 1915-
Tahrîbin ikmâli için düşman filolarından Sedd-ül bahir ve Kum Kale'ye
müfrezelerin ihracı...

4
Mart 1915-
Sedd-ül bahir ve Kum Kale tahrîbâtını tamamlayan düşman müfrezelerinin Türk
taaruzu karşışında karadan çekilmeleri...

7/8
Mart 1915-
Düşman gemileri bataryalarının sâhillerimizi yeniden dövmesi...

10/11
Mart 1915-
(Gece) Boğaza hücûm eden bir düşman filosunun
zâyiâta uğratılarak püskürtülmesi...

17/18
Mart 1915- (Gece)
Nusret mayın gemisinin Karanlık limanın yukarı kısmına 20 torpillik mayın hattı
döşemesi...

18
Mart 1915- (Sabah, saat: 11) İngiliz ve Fransız'ların 16 (18 *) harp gemisi ile
Çanakkale Boğazı'na taarruzu...

18
Mart 1915- (Saat: 14)
Çanakkale'nin ateşler içinde kalması...

18
Mart 1915- (Saat: 17:45) Fransız Bouvet zırhlısının bir torpile çarparak batması...

18
Mart 1915- (Saat: 17:45'ten sonra) Bouvet zırhlısının yerini almaya gelen İngiliz
Irresistible gemisinin de aynı âkibete uğraması...

18
Mart 1915- (Saat: 17:45'ten sonra ) Irresistible gemisinin yardımına gelen İngiliz
Ocean gemisinin de aynı âkibete uğraması... İngiliz Inflexible zırhlısının ağır
sûrette yaralanması... Fransız Suffren ve Gaulois zırhlılarının top mermisi
isâbeti ile büyük hasâra uğramaları...

24 Mart 1915- Yeni teşkîl edilen 80.000
kişilik 5. Ordu'nun (5inci Ordû-yı Hümâyûn) Alman Mareşal Liman von Sanders
Paşa'nın emrine verilmesi... Ordunun Bolayır berzahı civarındaki 5. Fırka
kumandanlığına Alman Miralay van Sanderstern'in, ve 7. Fırka kumandanlığına
Remzi Beğ'in, Gelibolu yarımadası üzerindeki 9. Fırka kumandanlığına kaymakam
Sami Beğ'in, Bigalı'da ordu ihtiyâtı olan 19. Fırka kumandanlığına Kaymakam
Mustafa Kemâl Beğ'in, 2. Fırka kumandanlığına Kaymakam Refet Beğ'in
getirilmesi...

25
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Anadolu yakası) 3 Fransız müstemleke taburunun Anadolu kıyısında
Kum Kale'ye çıkması...

25
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Sedd-ül bahir
kıyılarındaki ihrâc ile bir Fransız fırkasının Morto limanı kıyısına, iki
İngiliz fırkasının da Teke burnunun iki tarafına çıkmaları...

25
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşmanın Batı'da Zığın
dere civârına 2 tabur çıkartması...

25
Nisan 1915- (Sabah,
Saat 04:20), (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı
burnu) 12.000 kişilik Avustralya fırkasının ilk kademesinin (1.500 kişi)
Arı burnu'nun hemen Güney'indeki koya çıkarılması... Anzak'ların ileri harekâta
başlamaları ve Kemal Yeri mevki'ine kadar ilerlemeleri...

25
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) 9. Fırka, 27. Alay'ın
yetişmesi ile, düşmanın ileri harekâtının geciktirilmesi...

25
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı-Burnu) 19. Fırka kumandanı
Kaymakam Mustafa Kemâl Beğ'in, fırkasının büyük kısmını Bigalı'da ihtiyâtta
bırakarak fırkanın 57nci Alayı ile birlikte düşmandan önce Conk Bayırı'na
gelmesi...

25
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) 57nci Alay'ın Koca Çimen
tepesi istikâmetinde hemen mukâbil harekete geçip düşmanı durdurması ve alayın
cebheye tam intikâli...

26
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşman'ın ilk umûmî taarruza
geçmesi... Umûmî taarruzun püskürtülmesi...

26
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Anadolu yakası) Anadolu kıyısına çıkan Fransız kuvvetlerinin
bozulması...

26
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) Anzak umûmî taarruzu...

26/27
Nisan 1915- (Gece), (Güney cebhesi, Anadolu yakası) Anadolu kıyısında Kum
Kale 'ye çıkan ve burada bozulan kuvvetlerin Paşaeli sâhiline çıkarılmış olan
esâs kuvvetlere iltihâkı...

27
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) Bir cebel bataryasının
korumasındaki yaklaşık 4500 kahraman Türk'ün Avustralya fırkasına karşı
taarruzu...

28
Nisan 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Birinci Kirte savaşı...
3.000 telefât verdirilen düşmanın tard edilmesi...

28
Nisan 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) Anzak'ların mukâbil
taarruzları...

1/2
Mayıs 1915- (Gece), (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşmanı denize dökmek
için yapılan ilk mukâbil Türk taarruzu...

2
Mayıs 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) Karşılıklı Türk ve Anzak
taarruzları...

3/4
Mayıs 1915- (Gece), (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşmanı denize dökmek
için gerçekleştirilen ikinci mukâbil Türk taarruzu...

6
Mayıs 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) İkinci Kirte savaşı...
İngiliz-Fransız umûmî taarruzları...

9
Mayıs 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) İngiliz-Fransız umûmî
taarruzlarının kırılması...

11 Mayıs 1915- Hârbîye Nâzırı ve
Başkumandan vekîli Enver Paşa'nın cebhe teftîşine gelişi...

12/13
Mayıs 1915- (Gece)
Mukâvemet-i Millîye muhribimizin boğazdan çıkarak, İngiliz Goliath zırhlısını
torpil ile batırması...

15
Mayıs 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Türk kuvvetleri mukâbil
taarruzu...

18/19
Mayıs 1915- (Gece), (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Arı burnu) Türk kuvvetlerinin ağır
toplarla dövülmeyen düşman mevzi'lerine taarruza başlaması... Anzak
kuvvetlerinin, denize dökülmemek için, şiddetli savunması...

22
Mayıs 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Fransız'ların sol
cenâhımıza taarruzları... Bu taarruzların Türk kuvvetlerince kırılması...

25
Mayıs 1915-
Alman denizaltılarının İngiliz Triumph harp gemisini batırmaları...

27
Mayıs 1915-
Alman denizaltılarının İngiliz Majestic harp gemisini batırmaları...

4
Haziran 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Üçüncü Kirte
savaşı...Düşmanın 65.000 kişilik takviyeli 5 fırka ile 25.000 kişilik 37 Türk
taburunun üzerine gelmesi...

5
Haziran 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşman taarruzlarının
devâmı ve durdurulması...

28
Haziran 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Zığındere savaşı...
İngiliz'ine Zığındere'ye taarruzu...

5
Temmuz 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Zığındere savaşının düşman
taarruzlarının kırılmasıyla sonuçlanması...

12/13
Temmuz 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Kereviz dere savaşı...
Fransız'ların yeni bir taarruzu... Bu taarruzun da başarısızlığa uğratılması...

13 Temmuz
1915-
Ramazan Ayı'nın başlaması...

6
Ağustos 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) Düşmanın yeni bir umûmî
taarruza başlaması...

6
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası) Kuzey cebhesinin daha Kuzey'inde üçüncü
bir cebhe aşılması... Anafartalar cebhesi...

6
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) 17.800 kişi ile takviye
edilen İngiliz ordusunun Anzak cebhesinin güney ucunda (Kanlı Sırt) taarruza
başlaması...

6/7
Ağustos 1915- (Gece), (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) İngiliz taarruzunun,
hedefi Koca Çimen olmak üzere, daha kuzeye sirâyet etmesi... 9. İngiliz
kolordusunun Anafartalar kıyısında (Suvla limanı ve civârı) ihrâca başlaması...
20 tabur (13.000 kişi) 24 toptan oluşan İngiliz birlikleri üç noktadan karaya
çıkması...

7
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) İngiliz kuvvetlerinin
mecmuunun 26.750 kişiyi bulması...İngiliz'lerin bütün kuvvetleriyle taarruza
kalkmaları...Bütünü 2,5 tabur olan Türk kuvvetlerinin muntazam bir şekilde adım
adım güneydeki Ismail-oğlu tepesi ile kuzeydeki Kireç Tepe'ye çekilmeleri...
Bolayır civârındaki 2 fırkamızın, cebrî yürüyüşle, cebheye yetişmesi...

8/9
Ağustos 1915- (Gece)
Mustafa Kemâl Beğ'in, bütün Anafartalar grubu kumandanlığına tâyin edilmesi...

9
Ağustos 1915-
Istanbul'dan Çanakkale'ye asker ve malzeme götüren Barbaros zırhlımızın,
Marmara Denizi'ne sızan düşman denizaltıları tarafından batırılması...

9
Ağustos 1915- (Akşam), (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) İngiliz'lerin Koca Çimen
taarruzunun, Miralay Mustafa Kemâl Beğ'in kumandasındaki kuvvetler ile, Conk
bayırında durdurulması... Miralay Mustafa Kemâl Beğ'in bizzat cebheye
gelmesi...

10
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) Türk ordusunun, topçu
desteği olmaksızın iki yandan yaptığı süngü hücûmları ile düşmanı geriye
atması...

11 Ağustos
1915-
Ramazan Bayramı arefesi...

12 Ağustos
1915-
Ramazan Bayramı...

12
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) Yeni ihrâc edilen 54üncü
düşman fırkasının yaptığı taarruzun akâmete uğraması...Bu fırkanın 1inci
Alay'ının Türk'ler tarafından esîr edilmesi...

14
Ağustos 1915- (Güney cebhesi, Paşaeli yakası, Sedd-ül bahir) 6 Ağustos 1915 günü
başlayan umûmî düşman taarruzunun akâmete uğratılması...

21-22
Ağustos 1915- (Kuzey cebhesi, Paşaeli yakası, Anafartalar) General Hamilton'un
yönetiminde yapılan takviyeli taarruzun da akâmete uğraması...

19/20
Aralık 1915- (Gece)
Düşmanların Anafartalar cebhesinden mağlûb ve perîşan olarak çekilip
gitmeleri...

19/20
Aralık 1915- (Gece)
Düşmanların Arı burnu cebhesinden mağlûb ve perîşan olarak çekilip gitmeleri...

8/9
Ocak 1916- (Gece)
Düşmanların Sedd-ül bahir cebhesinden mağlûb ve perîşan olarak çekilip
gitmeleri...

Kaynaklar:

İslâm
Ansiklopedisi

Meydan Larousse
Ansiklopedisi

Yeni Türkiye
Ansiklopedisi

Büyük Türkiye
Târîhi, T. Yılmaz ÖZTUNA

Çanakkale'ye
Yürüyüş, ATSIZ

Îzâhlı Osmanlı
Târîhi Kronolojisi, Ismâil Hâmi DÂNİŞMENT

Çanakkale.Net

Çanakkale.Org

Not: * işâretli
bilgiler Îzâhlı Osmanlı Târîhi Kronolojisi'nden alınmıştır.

Bitti..

paylasımınız icin tesekkurler