ÇOCUK

Çocuklar kimi zaman büyüklerden daha olgun davranırlar.Bazılarılarımız o mini minnacık tatlı şeyleri çocuk olarak tanımlar,bazılarımız ise olgunluk çağına gelmemiş sıradan bir insan.Ama inanın bana onlar yani çocuklar asla sıradan bir insan değil.Onların gözünde her şey farklı.Çoğu zaman bizim tercüme edemediğimiz duygularımızı bir söz,bir gülüşle hayata tıpkı bir ayna gibi yansıtma şansı onlarda mevcut…Daha ne istenir ki…

Onlar büyümekte olan ağaçların küçücük gövdeleri.Kim bilir belki de neler geçiyor akıllarından.Bizim yüzümüze gülerek neler planlırıyorlar. Çocukların içlerinden geçirdiklerini kimse bilemez.Onların bir hareketi hiç ummadığımız bir an da sözgelimi bizi rezil de edebilir vezir de.İşte bu yüzden çoğu zaman çocukların düşüncelerine önem verilir.Çocukların içlerinde besleyip büyüttükleri duyguları kimse bilemez.Onlar bazı şeyleri içlerinde yaşar ve bizim düşündüğümüzden çok daha farklı bir açıdan bu olayları kaleme alarak hayatlarına yansıtırlar.Çocuklar tıpkı bir ayna gibidirler.Ne görürseler ona odaklanır ve onu yansıtırlar.

İşte bizler de sırf bu yüzden gelecek nesillere daha çok örnek olmalıyız.Onlar hayatı bambaşka yorumlar.Çocukların gözünden dünya bazen renk renk koskocaman bir şeker,bazen ise tatlı mı tatlı bir limonata olabilir.Çünkü onlar çocuk…Ve tüm çocukların kendilerine has bir tarzı var.İşte onları büyüklerden ayıran şey de bu.Onların bu önemli mi önemli özelliği saf olmaları.Onlar tıpkı bir melek gibiler. Saf ve temiz düşünceleriyle aslında çoğu zaman insanların hayatlarına yön veren onlar olur.