Bir Oda, Bir Saat Sesi
Bir oda, içinde bir saat
sesi
Hayatin sirtimdan giden pençesi,
Ve beni maziye götüren bir
el,
Eski günlerimiz, sessiz ve güzel...
Buldugum kayiplar, her günkü
yerin,
Işte konsol, ayna, köşe minderin,
Seccaden, tesbihin, namaz
başörtün.
Bir şey degişmemiş, sanki daha dün.
Yine ortancalar alti
caminin,
Dişarda sükûnu yaz akşaminin,
Bahçemiz sulanmiş, islak her
çiçek.
Kapi çalinacak, babam gelecek...
1942
[url=?sayfa=sair&sair_id=259&sair=Ziya%20Osman%20Saba]Ziya Osman
Saba[/url]