Boyayı mı beğenemedin, yoksa boyacıyı mı?

Boyayı mı beğenemedin, yoksa boyacıyı
mı?

Hep hikmetli konuşan Lokman Hekim’in derisi
siyah, dudakları da kalınmış. Değerli sözlerini duyarak hayranı olan biri bir
gün bakmış ki hayalinde büyüttüğü Lokman, siyah yüzlü, kalın dudaklı biri.
Şaşkınlıkla yüzüne bakarken Lokman Hekim, adamın içinden geçenleri sezmiş olacak
ki, şöyle çıkışmış:
– Birader, neden öyle şaşkın bakıyorsun? Boyayı mı
beğenemedin, yoksa boyacıyı mı?

Sonra da ilave etmiş.

– Bak,
demiş, benim ne yüzümün siyahlığında, ne de dudaklarımın kalınlığında bir
tesirim vardır. Onları Yaratan öyle yaratmış, öylesine uygun görmüş. Benim
tercihim değil...

Evet, insanların yüz güzelliği, yahut da çirkinliğiyle
kendilerine bir pay çıkarmaları son derece yanlıştır. Ne güzellikte bir etkisi
vardır, ne de çirkinlikte. Her ikisini de yaratan ve layık gören Allâh-ü
azimüşşandır. İnsan kendi iradesiyle kazandığından sorumludur.