Ahsen-ül Kasas

Ahsen-ül Kasas

Başlıkta okuduğumuz terkip, 'Kıssaların en güzeli'
demektir. Bu tâbir, Kur'ân-ı Kerim'de, Hz. Yûsuf aleyhisselâmın kıssası için
kullanılmıştır. Bu kıssayı, ya bir tefsirden, veya onunla alâkalı bir kitaptan
okumanızı tavsiye ederiz.

Bildiğimiz sebeplerle Kenan diyarından Mısır'a
getirilen Hz. Yûsuf, Yâkup aleyhisselâmın oğludur. Dedesi Hz. İshak, büyük
dedesi de Hz. İbrâhim'dir. Hepsi de şirke karşı tevhîdi, küfre karşı îmânı
tebliğ etmiş, Allâh'ın nûrunu kalplere nakşetmek için mücâdele
etmişlerdir.

Böylesine muazzez, mukaddes ve müberrâ bir nesilden gelen
Hz. Yûsuf, aristokrat bir hayat içinde yüzen Mısır saraylarında; hayâ, edep ve
terbiye âbidesi olarak insanlara örnek olmuş, aslâ gayr-i meşrû tekliflere
iltifat etmemişti. Hatta ahlâksızca yapılan îmâ ve baskılara karşı Cenâb-ı
Hakka, bunlardan kurtarması için yalvarıp, 'Zindan, bunların beni dâvet ettiği
şeyden iyidir Rabbim, dedi.' (S. Yûsuf, 33)

Sonra, Aziz ve arkadaşları,
Hz. Yûsuf (a.s.)'un mâsûmiyetini isbat eden bütün o kat'î delilleri görmelerine
rağmen, halkın dedi-kodusunu kesmek için onu zindana attılar. Hatta onunla
beraber, biri hükümdârın sâkîsi, diğeri de ekmekçisi olmak üzere iki delikanlı
daha hapse atıldı. Onlar, hükamdarı zehirlemeye teşebbüs etmek suçuyla itham
olunuyorlardı.

Bunlardan biri,

' Ben rüyamda kendimi şarap için
üzüm sıkıyor gördüm, dedi.

Öbürü ise;

' Ben de rüyamda kendimi
başımda ekmek götürüyor, kuşlar da gagalayıp yiyor gördüm, dedi. Bize bunların
tâbirini haber ver; çünkü biz seni, iyilik edenlerden görüyoruz,
dediler.

Dahhak rahımehullah hazretlerine;

' Yûsuf aleyhisselâmın
iyiliği ne idi? diye sorulduğunda, şöyle cevap verdi:

' O, dâima iyiliği
tercih eder, bütün hâl ve hareketlerinde güzel ahlâkını gösterirdi: Zindandaki
hastaları ziyaret eder, mahzunlara dost ve arkadaş olup onları tesellî eder,
yeri dar olanlara genişlik sağlar, muhtaç olanlara yardım toplayıp verirdi.
(Devamı yarın)

Yûsuf aleyhisselâm delikanlılara dedi ki:

' Size
rüyanızda rızık olarak yiyecek bir şey gelecek oldu mu, ben muhakkak onun ne
olduğunu, daha size gelmezden evvel rüyanızı tâbir eder, haber
veririm.

Dikkat edilirse, Yûsuf aleyhisselâm onları, kendisine
sorulanlara cevap vermezden evvel, tevhîde dâvet ve doğru yola irşad etmek
istiyor. Bu dâvet ve tâbirinde doğruluğuna delâlet etmek üzere de, gaybden haber
verme mûcizesini anlatıyor. Zira bütün peygamberlerin, peygamber olduklarını
isbat için mûcize göstermeleri gerekir.

Yûsuf aleyhisselâm konuşmasına
devam ederek şöyle diyor:

' Bu, Rabbimin bana öğrettiği ilimlerdendir.
Çünkü ben, Allâh'a inanmayan, âhireti de inkâr eden bir kavmin dînini terk
ettim. Atalarım İbrâhim, İshak ve Yâkub'un dînine uydum. Allâh'a herhangi bir
şeyi ortak koşmamız bizim için doğru olmaz. Bu tevhid, bize ve bütün insanlara
Allâh'ın bir lûtfudur; fakat, insanların çoğu buna mukabil
şükretmezler.

Ey Benim zindan arkadaşlarım, düşünün bir kere; darma
dağınık birçok rabler mi iyi, yoksa her şeyi hükmü altında tutan ve kahredici
olan bir tek Allah mı?

Sizin onu bırakıp taptıklarınız, kendinizin ve
atalarınızın takmış oldukları kuru, mânâsız ve boş isimlerden başkası değildir.
Allah, onların gerçekliği hakkında hiçbir delil indirmemiş, onlara hiçbir güç
vermemiştir. Hüküm, yalnız Allâh'ındır. O, yalnız kendisine ibâdet etmenizi
emretmiştir. İşte dosdoğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler.

Ey
zindan arkadaşlarım, rüyalarınıza gelince; biriniz efendisine şarap içirecek,
diğeri ise asılıp tepesinden kuşlar yiyecektir. İşte hakkında fetvâ istemekte
olduğunuz mes'ele, böylece olup bitmiştir.

Bundan sonra Yûsuf
aleyhisselâm, bu iki delikanlıdan, kurtulacağını bildiği kimseye yani sâkîye
dedi ki:

' Beni efendinin yanında an, benden bahset.

Fakat şeytan,
efendisine onu anlatmayı unutturdu. Bu yüzden Yûsuf aleyhisselâm, daha nice
yıllar zindanda kaldı. (S. Yûsuf, 35-42)

Yani Hz. Yûsuf, Allah'tan
başkasından yardım istediği için, beş yıllık mahpusluktan sonra, yedi yıl daha
hapiste kaldı. Zira böyle bir istek ümmetten herhangi bir fert için gayet normal
olmakla birlikte, bir peygamber için münasip değildi.

Onun zindanda
kaldığı 12 sene âyet-i kerimedeki 'üzkürnî ınde rabbik' kavl-i keriminin
harflerinin miktarına müsâvidir. Bu 12 adedinde daha başka acâib sırlar da
vardır:

Burçlar, aylar on ikidir. 'Lâ ilâhe illallah' ve 'Muhammedün
Resûlüllah'ın asılları da on ikişer harftir.

Kezâ Yâkup aleyhisselâmın
oğulları da 12 idi. (Rûhu'l-Beyan)

Yûsuf aleyhisselâm, Mısır'ın iktisadî
bakımdan en kritik bir devresinde yani yedi sene süren kıtlık yıllarında
hazînenin başına geçmiş ve önceden aldığı tedbirlerle ülkeyi bir bâdireden
kurtarmıştır.

Hz. Yûsuf, bu güzel hizmeti yapmayı, bizzat kendisi tercih
etmiştir. İlk bakışta, peygamberlik makamında bulunan bir zâtın Mısır
Hükümdârı'nın emrinde (bugünkü tâbirle) Mâliye Bakanlığı yapması garip
karşılanabilir; fakat, insanlığa iktisadî yönden bir hizmet verirken, kazandığı
sevgi-saygı ve hüsn-i zanla en müessir bir şekilde İslâm'ı tebliğ, telkin ve
tâlim etmesi, kısacası o milleti maddî-mânevî tehlikelerden beraberce
kurtarması, ibret ve ders alınacak bir husustur.

Onun içindir ki,
Kur'ân-ı Hakîm'de Yûsuf aleyhisselâmın kıssasına, kıssaların en güzeli
mânâsında, 'Ahsenü'l-Kasas' tâbir edilmiştir.